രചന : ദേവിക
ഈശ്വർ ചാരുവിനെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു കിടന്നു….
അച്ഛന്റെ ചൂടെറ്റു അവളും അവനിൽ ഒതുങ്ങി കൂടി….ഈശ്വറിന് ഉറക്കം വന്നിരുന്നില്ല…. യാമിനി അവിടെ കിടന്നു പണി എടുക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മനസ് നീറി കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇതിനു എല്ലാം കാരണം അവനു ആണെന്ന് ഓർത്തു അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഒലിച്ചു ഇറങ്ങി… അവൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കിടന്നു…. നീ വളരുന്ന നിമിഷം പോലും എനിക്ക് അറിയാൻ പറ്റിയില്ലലോ… ഇനി എന്റെ മോൾടെ കണ്ണു നിറയാൻ അച്ഛൻ സമ്മതിക്കില്ല… ഇനിയും അവളുടെ പിന്നാലെ നടക്കാൻ വയ്യട കണ്ണാ…..
നീ ചോദിക്കലും പറച്ചിലും ഒന്നുമില്ല ഇവിടെത്തെ പരിപാടി കഴിഞ്ഞ അച്ചൻ കൊണ്ട് പോവുട്ടാ നമ്മുടെ കൊച്ചു സ്വർഗത്തിലേക്ക്…..
അവൻ പതിയെ അവളെ തട്ടി കൊണ്ടു അവളോട് ചേർന്ന് കിടന്നു…..
രാവിലെത്തെ ഒരു വിധ പണികൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും മോളെയും ഈശ്വറിനെയും കാണാതെ അവൾക്ക് എന്തോ പോലെ തോന്നി…… എന്തെങ്കിലും ആവട്ടെ എന്ന് വെച്ചു അവൾ റൂമിലേക്ക് നടന്നു….
ബെഡിൽ നോക്കിയപ്പോൾ രണ്ടും കൂടെ ബെഡിൽ എഴുനേറ്റു നിക്കുന്നുണ്ട്….. ഈശ്വർ ഒരു ടവൽ മാത്രം ഉടുത്തിട്ടു ഉള്ളു… അതു പോലെ ഒരു കുഞ്ഞു തുണി എടുത്തു ചാരുവും ഉടുത്തിട്ടു ഉണ്ട്…..
രണ്ടും കൂടെ പാട്ട് വെച്ചു നല്ല കളിയാണ്…….
ഈശ്വർ തുള്ളുന്നതു കണ്ടു ചാരുവും ചാടും….
അപ്പൊ തന്നെ ബെഡിലേക് വീഴും…. വീണ്ടും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുനേറ്റു ഓരോന്ന് കാട്ടി കൂട്ടും…. ഈശ്വറിന്റെ കൂടെ അവൾ എത്ര സതോഷത്തിൽ ആണെന്ന് യാമിനിക്ക് തോന്നി… ഇതു വരെ അവൾ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നതു കണ്ടിട്ട് പോലും ഇല്ല… മറ്റു കുട്ടികൾ വാശി പിടിക്കുന്ന ഓരോന്നു വേണം എന്ന് പറഞ്ഞു കിട്ടാതെ വരുമ്പോ പോലും യാമിനിയെ വിഷമ്മിചില്ല എന്ന് തോന്നി….
അമ്മയെ പോലെ വളർന്ന മോളു അമ്മയെ പോലെ ആകരുതേ എന്ന് പ്രാർത്ഥനയെ ഉള്ളു…
വാതിലിന്റെ അവിടെ യാമിനിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഈശ്വർ മോളെ എടുത്തു പിടിച്ചു… യാമിനി ഈശ്വർ നോക്കുന്നത് കണ്ടു അതു വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന പുഞ്ചിരി മനഃപൂർവം മാറ്റി….. അവനെ കാണുന്തോറും അവൾക്ക് പഴയ ഈശ്വറിനെ എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞ പോലെ തോന്നി… പക്ഷെ ഇപ്പോഴും കണ്ണുകളിൽ ഈശ്വറിനെയും നഗ്നതയോടെ ഇരിക്കുന്നവളെയും ആണു കാണുന്നത്…
എന്റെ മോളെ ഇങ്ങു തന്നെ…….
അവൾ പെട്ടന്ന് തന്നെ ചാരുവിനെ വാങ്ങിച്ചു…..
യാമിനി…….. ഒന്നു പൊറുത്തു എന്റെ കൂടെ വന്നൂടെ നിനക്ക്…… ഞാൻ തെറ്റു ചെയ്തു മദ്യലഹരിയിൽ നീ ആണെന്ന് തോന്നി പോയി….
എല്ലാം ആണുങ്ങലെ പോലെ ഞാനും ആയിപോയി……
എല്ലാം മറന്നു നിങ്ങളുടെ കൂടെ വരാൻ എനിക്ക് പറ്റും… പക്ഷെ അതു ആ പഴയ യാമിനിയായിട്ടു അല്ലാ… നിങ്ങളെ പോലെ ചിന്തിക്കാൻ ഞാൻ അത്ര ഒന്നും പഠിച്ചിട്ട് ഇല്ല… എന്നേ പോലുള്ള ഒരു പെണ്ണിന് ഇതൊന്നും സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല..
യാമിനി…. നിന്നോട് ഇപ്പോ പറഞ്ഞാൽ ശെരിയാവില്ല നീ ചെല്ല്…. നിന്റെ അമ്മക്ക് ഇപ്പോ പ്രാന്ത് പിടിചെക്കാ ചാരുവേ… അച്ഛന്റെ മോളു ഇപ്പോ അമ്മേടെ കൂടെ പോയി പുതിയ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ടു വാ നമുക്കെ പുറത്ത് ഒക്കെ പോയി വരാം…
അതും പറഞ്ഞു ഈശ്വർ അവളുടെ കുഞ്ഞി ചുണ്ടിൽ ഉമ്മാ വെച്ചു….
എന്റെ മോളെ തൊട്ടു പോകരുത്….
യാമിനി വേഗം കുഞ്ഞിനെ അവന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറ്റി……
ഇവളെ ഇന്നു ഞാൻ…….. അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വലിച്ചു…..
മോളെ എടുത്തു ബെഡിൽ ഇരുത്തി……
നീ കുറെ നാളായാലോ നിന്റെ മോളു നിന്റെ മോളുന്നു….. അവൾ നിന്റെ മാത്രം മോൾ അല്ലാ….
പകുതി അവകാശം എനിക്ക് ആണു….
അല്ലാ മുക്കാൽ അവകാശം എനിക്ക് ആണു…..
നി വേണേൽ വാശി കാണിച്ചോ യാമിനി എന്റെ മോളെ ഇനിയും നീ എന്നിൽ നിന്നും അകറ്റാൻ ആണ് തീരുമാനം എങ്കിൽ എന്റെ ശെരിക്കും ഉള്ള സ്വഭാവം നീ അറിയും……. വേണ്ട വേണ്ടന്ന് വെക്കുമ്പോ നീ തലയിൽ കേറുന്നോ….
ഒരു തെറ്റു പറ്റി പോയി….
അതു കൊണ്ടു അല്ലെടീ ഞാൻ പട്ടിയെ പോലെ പിന്നാലെ വരുന്നതു… സഹിക്കുന്നതിലും ഒരു പരിധി ഉണ്ട്…., നിന്നേ കൊണ്ടു പോകനെ എനിക്ക് നിന്റെ അനുവാദം ഉള്ളു.. എന്റെ കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ടു പോകാൻ എനിക്ക് നിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലടീ…. അതു ഓർമ്മ വേണം നിനക്ക്… ഇപ്പോ നീ നല്ല കുട്ടി ആയി എന്റെ മോൾക്ക് ഡ്രസ്സ് ഇട്ടു കൊടുക്ക് ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്നു പുറത്ത് പോകണം….
കേട്ടാലോ….. അവളുടെ വീർത്തു ഇരിക്കുന്ന മുഖത്തു തട്ടി ചാരുവിനെ നോക്കി കണ്ണു ചിമ്മി അവൻ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിലേക്ക് കേറി…
ഇനി എങ്കിലും അവൾക്ക് രണ്ടു ഡോസ് കൊടുത്തില്ലേങ്കിൽ ശെരിയാവില്ലന്നു അവനു തോന്നി…. നീ എന്താ മോളെ വിചാരിച്ചേ നിന്നെ ഒറ്റക്ക് ഇട്ടു ഞാൻ പോവുന്നോ ഞാൻ നിന്നെയും കൊണ്ടു അല്ലെടീ പോവു…..
അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
ഇന്ന് നിശ്ചയത്തോടെ അനുഭന്ദിച്ചു കൂടുതൽ ആളുകൾ വന്നിരുന്നു… അതു കൊണ്ടു യാമിനിക്ക് നിന്നു തിരിയാൻ നേരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… കുറെ പുട്ടികളെ കാണുമ്പോ തന്നെ അവളുടെ നെറ്റി ചുളിയും…..
ജാനകിയുടെ കൂട്ടുകാരികൾ ആയി രണ്ടു മൂന്ന് പെൺ പിള്ളേർ വന്നിരുന്നു…..
അതിലെ ഒരു കുട്ടി ഈശ്വറിനോട് ആവശ്യം ഇല്ലാതെ പോലും അവനോടു ഓരോ ചോദിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഉള്ളിലെ ആ പഴയ യാമിനി എഴുനേൽക്കായിരുന്നു…
ചാരു മോളെ കളിപ്പിച്ചു ഇരിക്കുന്ന ഈശ്വറിന്റെ അടുത്ത് പോയി കുഞ്ഞിനെ കളിപിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും…..
പുറത്തെക്ക് പൊക്കോ എന്ന് സമ്മതിച്ച മതിയായിരുന്നു.. അല്ലെഗിൽ ഞാൻ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നെ… എങ്ങനെ ആയാൽ ഇനിക്കു എന്താ…. എനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പം ഇല്ല…..
വീണ്ടും അടിച്ചു വരാൻ വേണ്ടി യാമിനി മനഃപൂർവം അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് വന്നു……
ഇടക്ക് ഇടക്ക് കാണുന്ന യാമിനിയെ കണ്ടു ചിരി അടക്കി പിടിച്ചു ചാരു മോളെ മടിയിൽ വെച്ചു ഈശ്വർ ടീവി കണ്ടിരുന്നു….
അല്ലെഗിലും പണ്ടേ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ആണലോ… എത്ര ഒക്കെ നന്നായി എന്ന് പറഞ്ഞാലും പട്ടിയുടെ വാൽ വളഞ്ഞു തന്നെ ഇരിക്കൂ…… അവൾ ഇരുന്നു പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ഇരുന്നു……
അച്ഛേ നമുക്ക് പോവാം അച്ഛേ…….
ചാരു അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ഇരുന്നു…….
ആടാ കണ്ണാ….. നമുക്ക് പോവട്ടാ…..
ചേട്ടന്റെ കുഞ്ഞു ആണോ…….
എന്റെയാ…….
ചാരു അവനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു…
ഏയ്യ് ഇതു ഇവിടെതെ വേലക്കാരിയുടെ കുട്ടി ആണു ചേട്ടനെ ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടം ആയിരിക്കും അതാ…..
വേറെ ഒരു പെൺകുട്ടി പറഞ്ഞു… അതു കേട്ടതും യാമിനി അവനെ ഒന്നു നോക്കി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…
വേലക്കാരി നിന്റെ തള്ള…… ഈശ്വർ ആ പെണ്ണിന് നേരെ പറഞ്ഞു ചാരുവിനെ എടുത്തു മുകളിലേക്ക് കേറി… അപ്പോഴും അവർ ഈശ്വർ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതു ഓർക്കായിരുന്നു…..
അമ്മേ നാനെ അച്ഛന്റെ കൂടെ പോവട്ടോ..
അമ്മ ഇണ്ടോ…..
ദേ ചാരു നീ വെറുതെ എന്നേ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കണ്ട…. നീ എങ്ങോട് ആണെകിലും പൊക്കോ…
നിനക്ക് ഇപ്പോ എന്നേ വേണ്ടലോ…..
അമ്മേ…… എന്താടി….. യാമിനി പെട്ടന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി കൈ കെട്ടി നിക്കായിരുന്നു ഈശ്വർ അവന്റെ തൊട്ടു അടുത്തു തന്നെ ചാരു മോളു അവളുടെ കുഞ്ഞി ഉടുപ്പിൽ പിടിച്ചു നിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. യാമിനിയുടെ കണ്ണ് വാതിലിന്റെ അവിടേക്ക് പോയി..
പക്ഷെ ഈശ്വർ അതു ലോക്ക് ചെയ്തിരുന്നു…
നിന്റെ ഈ കുശുമ്പിനു മാത്രം ഒരു കുറവും ഇല്ലാലോ… മ്മ്മ്മ്… അവൻ അവളെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു..
എനിക്ക് എന്തിനാ നിങ്ങളോട് കുശുമ്പ് എനിക് അതിന്റ ആവശ്യം ഇല്ല …
ആണോ…… മ്മ്മ് പറയുന്നതിന്റെ ഇടക്ക് അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു….
ദേ മോളു.. നിങ്ങൾ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ…
അവള് ഇപ്പോഴേ കണ്ണ് പൊത്തി ഇരിക്ക…..
ഈശ്വർ പറയുന്നത് കേട്ട് യാമിനി ചാരുവിനെ നോക്കി….. കണ്ണ് അടച്ചു നിക്കുന്ന ചാരുവിനെ കണ്ടു യാമിനി ചിരിച്ചു അപ്പോഴേക്കും ഈശ്വറിന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കവിളുകളെ സ്പർശിച്ചിരുന്നു…
ഒരു നിമിഷം എല്ലാം മറന്നു യാമിനി കണ്ണുകൾ അടച്ചു….
തുടരും….
ലൈക്ക് ചെയ്ത് അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കണേ….
രചന : ദേവിക